پیرى، از مریدان خود پرسید: هیچ کارى و اثرى از شما سر زده است که سودى براى دیگرى

داشته باشد؟

یکى گفت:  من امیر بودم . گدایى به در خانه من آمد. چیزى خواست . من جامه خودو انگشتر

ملوکانه به او دادم و او را بر تخت شاهى نشاندم و خود به حلقه درویشان پیوستم.

دیگرى گفت: از جایى می ‏گذشتم. یکى را گرفته بودند و می خواستند که دستش را ببرند. من دست

خود فدا کردم و اینک یک دست ندارم .

پیر گفت: شما آنچه کردید در حق دو شخص معین کردید. مؤمن چون آفتاب و مهتاب است که

منفعت او به همگان می ‏رسد و کسى از او بی ‏نصیب نیست . آیا چنین منفعتى از شما به خلق خدا

رسیده است؟

با اجازه مادر سادات، رخت عزای پسرش را نه از جان بلکه از تن ، درمی آوریم و خواهیم گفت :

ای حسین! داغ تو تا قیامت درسینه ما خواهد ماند...

                                     ماه ربیع الاول مبارک  

عَلِیّ بْنِ مُوسَی الرِّضا

اسم آن بزرگوار علی و کنیه او اَبُوالْحَسَنِ الثانی و لقب مشهور او رضا است.

عمر مبارک آن حضرت پنجاه وپنج سال بود.در یازده ذی القعده سال۱۴۸هجری به دنیا آمد و در

سال ۲۰۳ هجری درآخر ماه صفر به دست مأمون عباسی مسموم و شهید شد.(۱)

مدت امامت آن بزرگوار..........

حضرت محمد( صلی الله علیه وآله)

اسم آن بزرگوار محمد و کنیه مشهور او احمد و مصطفی است.

عمر آن بزرگوار شست و سه سال است. در صبح روز جمعه هفدهم ربیع الاول سنه عام الفیل

متولد شد(سالی که پروردگار عالم به وسیله پرستوها خانه خود را حفظ فرمود و اصحاب فیل را که قصد خراب کردن

خانه خدا را داشتند نابود کرد)

بیست وپنج ساله بود که...............

امام حسن مجتبی(علیه السّلام)

اسم آن بزرگوار حسن است و این اسم از طرف پروردگار عالم به ایشان عنایت شده

است.مشهورترین کنیه آن بزرگوار ابومحمد،و مشهورترین القاب او مجتبی و سبط اکبر

است.آن بزرگوار چهل و هفت سال .............

امام باقر (علیه السلام) فرمود:

          امیرالمؤمنین (علیه السلام) با دو تن از یارانش از "کربلا " گذر کردند ،

حضرت هنگام عبور از آنجاچشمهایش اشک آلود شد ، سپس فرمود:

اینجا مرکبهایشان برزمین می خوابد ، اینجا محل بارافکندنشان است و اینجا خون

هایشان ریخته می شود ، خوشا به حال تو ای خاکی که خون دوستان بر روی تو

ریخته می شود (بحارالانوارج44 ص25)

       ای در غم تو حسین ارض و سما خون گریست

                 ماهـی در آب ، وحــش بـه هامــــون گـریسـت

در تذکرة الشهداء، تألیف ملاحبیب‌الله کاشانی ماجرای جالبی از دیدار امام حسین(ع)

با سلطان هندوستان، آن هم فقط چند ساعت قبل از شهادت ایشان آمده که بی شک

به معجزه‌ای می‌ماند.

در سرزمین هندوستان، سلطانی بود ........

                                             ××× عـهدنـامه ×××

درعصر نبی گــــر بشکستند همه عهد علی را 

                       گر خانه نشین کرد عدو از ستم خویش ولی را 

مــا درس گــرفتیم در ایـن مــاه حسینــی 

                               تنها نگزاریم دمی رهبر خود سیدعلی را

                         ""  سلامتی آقاسیدعلی حسینی خامنه ای  صلوات ""

       حسین جان

داریم با حسین حسین پیر می شویم

                                       خوشحال از این جوانی از دست رفته ایم

عطیه بن سعد بن جناده عونی یکی از دانشمندان و مفسرین بزرگ است.

او نقل می کند که:او به همراه جابربن عبداللّه انصاری این صحابه نابینا چهل روز بعد

از واقعه کربلا برای زیارت قبر حضرت حسین (ع) حرکت کرد.

مدتی گذشت به کربلا رسیدن ، جابر کنار فرات غسل کرد و خود را معطر ساخت و

به کمک عطیه خود را به .....

                                            حسین                                     

       خون گرید چشمانم از فراقت                         

                                 دارم از این جماعت شکایت                  

      بدرقه ام شد سر ،غصه و غمهایت

           ....................         

  می کند این خواهر یکه و تنها جنگ

                                  معجر زینب تو شده پر خاک

   گو تن تـو زجروح شده صـد چــاک

                                      ....   ای حبیبم  ....

اربعین سیدالشهداء

در چنین روزی چهل روز از فاجعة مولمةشهادت امام حسین(علیه السّلام)

واهل بیت و اصحاب باوفایش می گذرد. بر دوستان و شیعیان اهل بیت(علیه السّلام)لازم است که با پوشیدن لباس مشکی،تعطیل کار و برپایی مجلس عزا و شرکت در مجالس سینه زنی و ذکر مصیبت این روز راتعظیم نمایند.

بازگشت اهل بیت(علیه السّلام) به کربلا

بنابر مشهور در چنین روزی اهل بیت(علیه السّلام) از شام به کربلا بازگشتند.

ملحق شدن رأس مطهر امام حسین(علیه السّلام) به بدن مطهر

در این روز- بنابر قول سیدمرتضی-رأس شریف امام حسین(علیه السّلام) توسط امام زین العابدین(علیه السّلام)

از شام به کربلا آورده شد وبه بدن مطهر آن حضرت ملحق گردید.

ازدواج براى انسان یک نیاز طبیعى است و فوائد مهمى را در بردارد

که اهم آنها عبارت استاز:

1-نجات از سرگردانى و بى ‏پناهى و تشکیل خانواده.

دختر وپسرى که ازدواج نکرده ‏اند بمنزله کبوترانى............