هجوم به خانه فاطمه علیه السلام

نمی دانم ماجرای حملهٔ اهل سقیفه به خانهٔ حضرت زهرا علیه‌ السلام چگونه بگویم؟! با یادآوری آن روزهای هولناک دلم می لرزد.اما بگذارید از حساس ترین صحنه های آن روز بگویم که عمر همراه خالد و قنفذ و عده ای از یارانش پشت در خانه آمدند و در را به شدت کوبیدند.

من خدمتکار این خانه بودم و باید خود را سپر بلا می کردم.این بود که پیش از همه خود را پشت در رساندم و گفتم: کیستی؟ پاسخ داد:

به علی بگو:«سخنان باطل خود را رها کن و برای طمع در خلافت با نفس خود لجاجت مکن! امر خلافت برای تو نیست، بلکه برای آن شخص است که مسلمانان انتخاب کرده اند و بر اواتفاق نظر دارند»!!

من که از گستاخی و

بانویم کارهای خانه را میان من و خودش تقسیم کرده بود.من کنیز بودم ؛ اما یک روز حضرت زهرا(ع) کارها را انجام می داد و من نباید هیچ کاری می کردم ، و روز دیگر من وظیفه خود را انجام می دادم.

آن روز ایستاده بودم و نگاه می کردم.نمی دانستم چه تصمیمی بگیرم. از طرفی بانویم هرگز به من اجازه نمی داد در کاری کمک کنم زیرا روز قبل نوبت من بود، و از سوی دیگر منظره ای می دیدم که برایم قابل تحمل نبود.

امام حسین(ع) در گوشهٔ خانه از گرسنگی می گریست ، و حضرت زهرا (ع) نشسته بود و با.......

چه تصوراتی با خودداشتم از خانهٔ تنها دختر پیامبر اسلام!من از کودکی در قصر پادشاه هندبزرگ شده؛

ونوجوانی ام را در کاخ شاه حبشه سپری کرده بودم.گمان میکردم اکنون که درخوانوادهٔ پیامبر قدم میگذارم در

خانه ای مجلل خدمت خواهم کرد.

آنچه چشمانم میدید باور نمیکردم:خانه ای...