بخش دوم اخلاق در سیره عملى پیامبر اکرم(ص)

3- در ماجراى جنگ حنین که در سال هشتم هجرت رخ داد، شیماءدختر حلیمه که خواهر رضاعى پیامبر (ص) بود، با جمعى از دودمانش‏ به اسارت سپاه اسلام درآمدند، پیامبر (ص) هنگامى که شیماء را درمیان اسیران دید، به یاد محبت‏هاى او و مادرش در دوران‏ شیرخوارگى، احترام و محبت‏ شایانى به شیماء کرد. پیش روى اوبرخاست و عباى خود را بر زمین گستراند، و شیماء را روى آن‏ نشانید، و با مهربانى مخصوصى از او احوال‏پرسى کرد، و به اوامر فرمود: «تو همان هستى که در روزگار شیرخوارگى به من محبت‏ کردى...» (با این که از آن زمان حدود شصت‏ سال گذشته بود). شیماء از پیامبر (ص) تقاضا کرد، تا اسیران طایفه ‏اش را آزادسازد، یامبر (ص) به او فرمودند

یکی از شاخصه هاى پر اهمیت در پیشرفت اسلام اخلاق نیک و کلام ‏دلاویز و پرجاذبه پیامبر اکرم (ص) با انسان‏ها بود.

سه چیز در پیشرفت اسلام نقش به ‏سزایى داشت:

1- اخلاق پیامبر (ص)

2- شمشیر و مجاهدات حضرت على (ع)

3- انفاق ثروت حضرت خدیجه (س)

در قرآن مجید، به نقش اخلاق پیامبر (ص) درپیشرفت اسلام و جذب ‏دل‏ها تصریح شده است، آن جا که می ‏خوانیم:

«فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ»(آل عمران آیه ۱۵۹)

اى رسول ما! به خاطر لطف ورحمتى که از جانب خدا، شامل حال تو شده، با مردم مهربان‏ هستی، و اگر خشن و سنگدل بودى، مردم از دور تو پراکنده‏ می ‏شدند، پس آن‏ها را ببخش، و براى آن‏ها طلب آمرزش کن، و درکارها با آن‏ها مشورت فرما.»

ازاین آیه استفاده می ‏شود که :

در حدیث است که ابن عباس خدمت پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم) آمد وگفت:"یا رسول الله(صلی الله علیه وآله وسلم) تمام عالم هستی برای خانواده شما خلق شده است،شما خاندان چگونه خلق شده اید؟"

پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند:"ابن عباس، پرسش مهمی نمودی حال که سوال کردی جواب می دهم. آن موقعی که خداوند اراده کرد انوار ما را خلق نماید،کلمه‌ای گفت نور را آفرید و کلمه ای دیگر گفت روح را آفرید و نور و روح را در هم آمیخت انوار ما(خمسه طیبه)را آفرید و سپس نور مرا شکافت عرش را آفرید و نور حضرت‌علی(علیه السلام) را شکافت ملائکه را آفرید، نور حضرت فاطمه(سلام الله علیه) را شکافت و آسمان و زمین را آفرید، نور حضرت امام حسن(علیه السلام) را شکافت وخورشید و ماه را آفرید و نور حضرت امام حسین(علیه السلام) را شکافت و بهشت را آفرید."(کتاب فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفی)

نگین هستی

در زمانی که ابرهای تیره و تار جاهلیت، سراسر شبه جزیره ی عربستان را فرا گرفته بود؛

و کردارهای زشت، کارزارهای خونین، غارتگری، فرزند کشی و هر گونه اعمال غیر انسانی، کار

روزمره ی جامعه ی عرب بود، خورشید حقیقت حضرت محمد طلوع کرد و ستاره ی صبح سعادت

از مکه دمید.

همه سیره نویسان، تولد پیامبراکرم(صلیّٰ الله علیه وآله) را در سال۵۷۰ میلادی -عام الفیل- ذکر کرده اند،

ونیزاتفاق نظردارند که آن مولود مسعود در ماه ربیع الاول پا به عرصه ی وجود گذاشت، اما در روز

تولد ایشان اختلاف نظر وجود دارد.

به قول معروف شیعه،آن حضرت در روز جمعه هفدهم ربیع الاول، پس از طلوع فجر چشم به جهان

گشود و به قول مشهور علمای اهل تسنن، ولادت آن حضرت در روز دوشنبه، دوازدهم همان ماه

اتفاق افتاده است.

  ز آسمان دل من خورشید و مه بر آمد            شب میلاد احمد(ص) با پور حیدر آمد

  همــه شـادی نمایید که میلاد نبـی شـد            جلوه ی نور صادق ز بعدش منجلی شد

حضرت محمد( صلی الله علیه وآله)

اسم آن بزرگوار محمد و کنیه مشهور او احمد و مصطفی است.

عمر آن بزرگوار شست و سه سال است. در صبح روز جمعه هفدهم ربیع الاول سنه عام الفیل

متولد شد(سالی که پروردگار عالم به وسیله پرستوها خانه خود را حفظ فرمود و اصحاب فیل را که قصد خراب کردن

خانه خدا را داشتند نابود کرد)

بیست وپنج ساله بود که...............