میراث شهید شهریاری

غنی سازی 20 درصد از چند جهت برای ایران اهمیت داارد.

اول آنکه غنی سازی در این مقیاس نیاز ایران به کشورهای غربی برای تامین سوخت نیروگاه مهم تهران و در نتیجه نیاز بیماران به رادیو دارو را مرتفع می ساخت.

دوم آنکه ایران می توانست براساس اختیاراتی که ان پی تی برای کشورهای عضو در نظرگرفته با فروش سوخت 20 درصد کسب درآمد کند. همانند آرژانتین که اواخر دهه 60 شمسی در ازای 100 کیلو اورانیوم 20 درصد رقمی معادل 5 میلیون دلار از ایران دریافت کرد.

سوم آنکه ایران با استفاده از اورانیوم 20 درصد می‌توانست غنی سازی در سطح بالاتر را نیز تجربه کند. مثلا برای سوخت برخی زیردریایی ها و کشتی ها غول پیکر نیاز به اورانیوم 45 تا 50 درصد است.

برای به دست آوردن اورانیوم در مقیاس بالاتر باید اورنیوم با غنای 20 درصد فرآوری شود و این امکان وجود ندارد که بتوان به یک باره اورانیوم 5 درصد را به اورانیوم بالاتر از 20 درصد رساند.

چهارم آنکه اورانیوم 20 درصد قابلیت فرار هسته ای ایران را بالا برده بود.

هر چند ایران بارها به صورت رسمی اعلام کرده بود که به دنبال ساخت بمب اتم نیست، اما توانایی ایران در تولید اورانیوم 20 درصد این ترس را در میان غربی ها به وجود آورده  بود که در صورت برخور نامتعارف با ایران به عنوان مثال حمله اسراییل به تاسیسات هسته ای ایران ، جمهوری اسلامی کمتر از 6 ماه اورانیوم 20 درصد خود را به اورانیوم 90 درصد تبدیل می کند و به دنبال ساخت بمب اتم می رود. در واقع فرار هسته ای هیچ گاه از سوی ایران بالفعل نمی شد اما ایران با همین برگه می توانست بزرگترین امتیازات را از غرب بگیریم.