۱۰ نکته درباره حجاب و عفاف

۱- ترکش های نگاه:

آیا آمار مصدومان ترکش نگاه را دارید؟

آیا ضایعات تیرهای مسموم نگاه را می شناسید؟

آیا می دانید چه تعداد مبتلایان به ویروس هوس، در بستر گناه آرمید ه اند؟

خواهران ما باید در سنگر حجاب، موضع بگیرند و برادران ما باید با واکسن تقوا خود را واکسینه کنند؛ وگرنه، عوارض نگاه و بدحجابی، دامن هر دو طرف را می گیرد.

۲- شکرانه نعمت جمال:

اگر زیبایی و جمال، نعمت خداست، شکرانه آن هم عفاف و پاکدامنی است. کسانی که به خاطر زیبایی رخسار و دلفریبی اندام به گناه می افتند، یا دیگران را به گناه می اندازند، حق نعمت را ادا نکرده اند.

جمال، هرگز مجوّز ارتکاب گناه و افتادن به دام و دامن آلودگی و افکندن دیگران به باتلاق فساد نمی شود. روزی از این نعمت سؤال خواهد شد و حسرت برای کسانی است که از این راه به دوزخ بروند.

۳- عشق های خیابانی:

پشت بعضی از نگا ه های مسموم و محبت های فریبنده، دره هولناکی از سقوط و شب تاریکی از بدبختی است. بعضی قیمت خود را نمی شناسند و خود را ارزان می فروشند. همه مدعیان دوستی و عشق، خریدار نیستند؛ بلکه فقط قیمت می کنند. اگر نورافکنی بیندازید، عمق تیرگیهای وحشتناک این عشق های خیابانی و تلفنی را خواهید دید. شما که نمی خواهید آینده خود را آتش بزنید، خیلی راحت به هر کس اعتماد نکنید.

۴- چشم؛ دریای هوس:

عاقلانه نیست که انسان برای لذت دیگران، عذاب الهی را برای خود بخرد. وقتی چشم دریای هوس شود، قایق گناه در آن حرکت می کند و موج عصیان پدید می آورد.

رابطه گناه و نگاه چقدر است؟ آنان که از تیر نگاه مسموم پروا نمی کنند، شکار گر گهای هوسران می شوند. آنگاه دست و پا زدن ها به جایی نمی رسد. برای مصون ماندن از تیر نگاه چه باید کرد؟

۵- خودفراموشی:

هوشیار باشیم که دام های فریب، جاذبه های گناه، آنتن های وسوسه گر(ماهواره) و فیلم ها و سی‌دی های دجّال گونه، ایمان و عفاف ما را نربایند. خدافراموشی، خودفراموشی را در پی دارد. هر که ارزش خود را نداند، خویش را حراج می کند و زیر قیمت می فروشد.

ارزش اجناس دست دوم، خیلی پایین تر است!

۶- قیمت وجود:

صاحبان گنج و گوهر، جواهرات خود را در معرض دست و دید رهگذران نمی گذارند تا جلوه کند و سارق را به هوس اندازد.

کاش بانوان، قدر و قیمت وجود خود را بدانند و با جلوه گری، چشم و دل هوس بازان را نربایند و گنج عفاف را در معرض هجوم و غارت قرار ندهند.

بعضی ها چه راحت خود را به دام می اندازند و با پای خود به قربانگاه میروند!

۷- مروارید نفیس:

پاکدامنی و عفاف، گوهری قیمتی و مرواریدی ارزنده است که باید با هزاران چشم از آن مراقبت کرد. این گوهر اگر گم شود، دیگر به دست نمی آید و این مروارید اگر بشکند، دیگر درست نمی شود.

پس مواظب دزدان عفاف و غارتگران سرمایه حجاب باشیم. مگر مروارید شکسته، قیمتی دارد؟

۸- ثمره باغ زندگی:

باغبان محصول باغ و بوستانش را به تاراج و حراج نمی گذارد؛ بلکه از آن مراقبت می کند.

حجاب و عفاف، ثمره باغ زندگی و بوستان عمر است. چرا باید گل حیا پرپر شود و لگدمال عابران بی خیال و راهزنان بی انصاف گردد؟!

کسی که نگاهبان سرمای هاش نباشد، شایسته هر گونه ملامت است.

۹- دژ کرامت:

هیچ کس به اسم آزادی، دیوار خانه اش را برنمی دارد و در حیاطش را باز نمی گذارد؛ چون ممکن است دزدی رخنه کند و اموالش را به یغما ببرد.

حجاب، دیواری است که راه را بر دزد عفاف می بندد و زن را در دژ کرامت مصون می سازد. این دیوار را بر نداریم و این دژ را ویران نسازیم.

۱۰- گوهر عفاف:

هر چیزی که نفیس‌تر و قیمتی‌تر باشد، باید بیشتر از آن مواظبت کرد تا به غارت نرود.

کسی که ارزش گوهر عفاف را می داند، با بدحجابی آن را زیر دست و پای غارتگران نمی‌اندازد و خود را به طعمه‌ای برای گرگ های هوسباز تبدیل نمی کند.

به فرزندانمان بیاموزیم که از گوهر عفافشان هوشیارانه پاسداری کنند.

زن در اسلام زنده، سازنده و رزمنده است؛ به شرط آنکه لباس رزمش، لباس عفتش باشد.