مطمئنا تا حالا افرادی را دیدهاید که مدام دم از ایران میزنند.
خود را وطن پرست میدانند و مدام بر ایرانی بودن خود مینازند.
مدام دم از تاریخ ایرانِ باستان ، به انواع اوج شکوه و قدرت ایران میزنند.
ایران ایرانشان گوش فلک را کر میکند.
میگویند، مینویسند و خالکوبی! میکنند، "چو ایران نباشد، تن من نباد".
میگویند ما الان باید کجاها میبودیم و الان کجا هستیم. بعد هم مستقیم یا غیرمستقیم ، انقلاب را
مقصر معرفی کرده و شروع به غرغر کردن و ناسزاگویی به مسئولین میشوند. اگر مثلاً در بین صحبت کردن
با آنها از چند کلمهی عربی استفاده کنی، مثل یک استادِ متعصبِ ادبیات فارسی از تاریخچه زبان فارسی و بعد هم
از ظلمهایی که زبان عربی به آن کرده میگویند. نهایتاً هم کلاً همه عربها و هر متن عربی ، حتی سخن خدا ،
رسول و امامان را هم زیر سوال میبرند. حتی میپرسند چرا کتاب خدا به زیان عربی است!؟.
انگار ، اگر قرآن خدا به زبان فارسی یا شاید هم انگلیسی بود، همه مشکلات حل میشد!!.
مطمئنا اینگونه نگاه به ایران و ایرانی بودن ، مورد قبول نیست. ایرانی بودن در این نیست که به عنوان
یک ایرانی از مسئولیت امروزمان غافل شویم و مدام از گذشتگان بگوییم. ایرانی بودن به این نیست که
دم از ادبیات فارسی بزنیم ولی جنس خارجی بخریم. ایرانی بودن به مسئولیتپذیری در برابر ایران است
نه طلبکاری و غر زدن.
ایرانی بودن به این است که ایران را با عینک دشمنان ایران نبینی و بدانی که BBC ، CNN و... به دنبال
منافع ایران و دلسوز ایران و مردم ما نیستند.
ایرانی بودن به این است که بدانی بودجههای کلانی که دشمنان ایران برای ایجاد شبکههای مختلف
ماهوارهای هزینه میکنند، برای رشد و تعالی مردم ایران و تحکیم بنیان خانوادههای یا حتی صرفاً برای
سرگرم و شاد کردن مردم ما نیست. کسی ایرانی متعصب است که جنس ایرانی را به خارجی ترجیح میدهد.
ایرانی بودن با احترام گذاشتن به ایرانیان معنی پیدا میکند، نه اینکه محصولت را برای مشتری داخلی
بیکیفیتتر و گرانتر از مشتری خارجی بسازی و بفروشی. ایرانی بودن به این است که کارگر ایرانی را
بر غیر ایرانی ترجیح بدهی.ایرانی بودن به مرد میدان کارزار بودن است، نه به صرفاً دم از ایران زدن.
به قول یکی از دوستان که جانبازان دوران دفاع مقدس هم است، وای بر حال کسانی که به اندازه
یک مرغ اهداییِ یک پیر زن روستایی، در زمان جنگ هم در این کشور نقش مفیدی ندارند.
ایرانی بودن قواعدی دارد. وگرنه ادعایش را که همه داریم. پس واقعاً یک ایرانی واقعی باشیم نه فقط یک مدعی ...
دیدگاهها (۳)
همسفر مشهد
۰۵ دی ۹۱ ، ۱۰:۰۰
دمت گرم و دستت درد نکنه ....
انصافا وب خوب می گرده .....میبینم حال می کنم .....
neda
۰۵ دی ۹۱ ، ۱۰:۴۱
من هم با شما موافقم،بسیاری از افراد مدام می گویند زمان قدیم بهتر بود ولی خودشان که در این زمان زندگی می کنند یک کار مثبت در جهت بهبود وضع کشور انجام نمی دهند.چرا همش ما باید نق بزنیم چرا نباید سعی کنیم خودمان قدمی کوچک در بهبود اوضاع جامعه برداریم.
انگار نق زدن عادت مردم یا نوعی برتری شده است.هر کس نق بزند بیشتر از اوضاع جامعه با خبر است.
ضد ماسون
۰۵ دی ۹۱ ، ۱۲:۱۵
مدتی بود که من هم حس شما را داشتم و تو هر سایت یا صفحات فیس بوک
می گشتم با این حس وطن پرستی مشمئز کننده روبرو بودم و نمی توانستم حس
خودم را بیان کنم تا اینکه این مطلب زیبای شما را مطالعه کردم و قدری راضی شدم
بله ایرانی بودن به کار و تلاش در راه ایران و اسلام و وطن است و دشمن شناسی
و گرنه همه زبانا وطن پرست دو آتشه هستیم که هیچ سودی به حال ایران ایرانی
ندارد . به امید موفقیت ایران و اسلام