سوال از حجت الاسلام والمسلمین دکتر رفیعی و پاسخ آن

تعدادی پیامک از طریق ماهواره و وهابی ها در مراسم عزاداری ماه محرم به موبایل ها فرستاده شده است که بجای سینه زدن بر خودمان به سینه دشمن بزنیم یا بجای عزاداری انفاق کنید. نظر شما در این مورد چیست ؟

پاسخ – گاهی پیامک ها خوب است. مثلا می نویسند که تولد امام زمان (عج) است .برای سلامتی ایشان صد صلوات بفرستید و این پیامک را به صد نفر بفرستید و اگر این کار را نکنید خبر بدی به شما می رسید. ما با این پیامک ها مخالف هستیم و این کار درستی نیست . گاهی مردم از این پیامک ها می ترسند. شما می توانید از طریق پیامک روایات و اشعار خوب را برای دیگران بفرستید ولی اینکه ازآنها بخواهید آنرا برای دیگران بفرستند کار خوبی نیست .ما نباید پیامک ها را کورکورانه دریافت یا ارسال کنیم .

بخش زیادی از این پیامک ها از القائات ماهواره ای است مثلا می گویند که بجای عزاداری به فقرا کمک کنیم یا بجای سینه زدن به خودمان به سینه ی دشمن بزنیم .کسی که این پیامک را ساخته است نه دلش برای امام و نه دلش برای شما سوخته است. آنها می دانند که اگر به شما بگویند که عزاداری را تعطیل کنید، شما این کار را نمی کنید. اگر بگوید که یزید کار خوبی کرد، شما قبول نمی کنید، بخاطر همین آنها با دین به جنگ دین می آیند.

سالی چهار میلیون نفر به حج می روند و تعداد زیادی گوسفند هدر می رود و عده ای فوت می کنند، حالا آیا ما می توانیم به خدا بگوییم که در یک ماه همه به حج نرویم و آنرا بین ماهها قسمت کنیم ؟ چون این آیه قرآن است آنها نمی توانند به آن ایراد بگیرند.

چرا ما برای اصلاح چیزی ،چیز دیگری را تخریب می کنیم ؟هدف این پیامک ها سست کردن عزاداری هاست. منظور از این پیامک ها این نیست که انفاق کنید بلکه منظورش این است که چرا عزاداری می کنید. انفاق در عزاداری ها بوجود می آید .بهانه ی خیلی از کارهای مهم مثل خون دادن و پول جمع کردن برای فقرا در عاشورا و عزاداری هاست. ما در عزاداری های مان می گوییم که امام خون داد، پس حداقل شما مال بدهید. ما در عزاداری و تکریم اباعبدالله به مردم درس صبر ، شجاعت و ایثار می دهیم.

گاندی می گوید که رهبر من در قیام، امام حسین (علیه السّلام)است .این نوع پیامک ها یک پیام بیشتر ندارد و آن لطمه زدن به عزاداری های مردم است . ما در عزاداری ها بر سر و سینه می زنیم و اشک می ریزیم .پس اینکه می گویند: بجای سینه زدن بر سر دشمن بزنید جمله ی بی ربطی است. ما نباید قضایا را با هم قاطی کنیم. مثلا بعضی می گویند که چرا به حج و کربلا برویم، به همسایه ی فقیرمان کمک می کنیم. اشکالی ندارد شما به همسایه تان هم کمک کنید ولی ما نمی توانیم یک جا را احیاء و جای دیگر را تخریب کنیم .هر کاری باید سرجای خودش باشد. بعد از سال ۶۱ هجری، تمام ائمه ی ما برعزاداری سنتی بر امام حسین (علیه السّلام) تاکید داشتند. مداح نزد امام صادق (علیه السّلام) می خواند و آنها عزاداری می کردند. اگر امام حسین (علیه السّلام) را از ما بگیرند همه ی خوبی ها از ما گرفته می شود .

سوال – در سایت هایی که بر ضد اسلام فعالیت دارند خواندم که اسلام به ما اجازه نداده است در مورد کسانی که از دنیا رفته اند اظهار نظر کنیم. یعنی نگوییم که یزید فرد فاسقی بوده است. بهتر است که ما به کار خودمان بپردازیم. ما با حب و بغض با دیگران برای خودمان گناه درست می کنیم. آیا اینها درست است ؟

پاسخ – خدا در مورد کسانی که از دنیا رفته اند اظهار نظرکرده است ، آیا می توان بر خدا ایراد گرفت ؟ خدا علیه فرعون ،نمرود ، قارون و مشرکین مکه شعار داده است .وقتی خدا کاری را انجام می دهد این مجوزی برای ما خواهد بود. خدا از خوب ها تعریف می کند و دشمنان را مذمت می کند. پس ما می توانیم دشمنان را مذمت کنیم . ریشه ی اینها در جبر است . جبرگراها قبول ندارند که آنچه عقل می گوید خوب است، خوب است بلکه می گویند که اگر خدا بگوید: خوب است ،خوب است و اگر بد است بد است .خوب و بد براساس عقل است. عقل قبح ظلم را تشخیص می دهد. اگر خدا بخواهد یزید را به بهشت ببرد این با عدالت و حکمت خدا جور در نمی آید . ائمه ی ما افرادی را لعنت می کردند. زیارت عاشورا از امام معصوم به ما رسیده است که در آن لعن وجود دارد. اینها حرف های عوام فریبانه است. مردم دنبال یزید زمان هستند و این به ضرر ظالمان است .زیرا مردم در کشتار غزه ساکت نمی نشینند و این منافع آنها به خطر می اندازد. مثلا حُربن یزید ریاحی توبه کرد و امام او را بخشید. این بحث دیگری است .

سوال – وقتی در مجالس اهل بیت شرکت می کنم چشمم تر نمی شود و کم گریه می کنم. آیا ثوابی از این عزاداری به من می رسد؟ چکار کنم تا رقت قلب پیدا کنم ؟

پاسخ – همین که انسان از خانه به قصد شرکت در مجلس اباعبدالله حرکت می کند ،برای فرد ثواب می نویسند چه گریه بکند و چه گریه نکند. در مجلس عزاداری انسان باید گریه کند یا خودش را به گریه و زاری بزند. نفس این کار ثواب دارد. گریه معرفتی خوب است . انسان باید داستان کربلا را درک کند.

گاهی گریه بخاطر این است که چرا ما در آن زمان نبودیم تا امام را یاری کنیم .گاهی گریه برای محزون بودن است .اگر انسان این حادثه ها را در ذهنش مجسم کند، این باعث اشک آوردن می شود .بخش عمده ای از مجالس اباعبدالله آگاهی ، شعور دادن و بیدار کردن است .داستان عاشورا باعث انقلاب اسلامی شد.

یکی از مقامات سفارت آمریکا به مشهد آمده بود و مراسم عزاداری را دیده بود. او پیش شاه برگشته بود و به شاه گفته بود که اگر این جمعیت که یا حسین می گفتند ،بگویند: مرگ بر شاه ، تو چه می کنی ؟ این سفیر احساس خطر کرده بود. عزاداری های امام حسین(علیه السّلام)، کانون آگاهی است. الان یک سخنران نیم ساعت داستان کربلا و خطبه های اباعبدالله را می گوید و یک ربع روضه می خواند. تمام کارهای ماهواره برای منحرف کردن جوانان است ولی جوانان با شرکت درمراسم روضه ها و عاشورا همه ی آنها را خنثی می کنند. ما باید عزاداری ها را تداوم ببخشیم تا انفاق ، ایثار و اخلاق اسلامی تداوم پیدا کند. مجالس سنتی و خانگی نباید کم رنگ شود.

انشاء الله همه ی ما در دنیا و آخرت با امام حسین(علیه السّلام) محشور شویم.