سیاست ولائی زینب کبری (س) در اربعین چه بود؟

 رهبر معظم انقلاب:
 اربعین در حادثه‌ی کربلا یک شروع بود؛ یک آغاز بود. [بعد از قضیه‌ی کربلا]... حادثه‌ی اسارتها پیام را باید منتشر می‌کرد... در کوفه، در شام، در بین راه، خیلی‌ها از زبان زینب کبری (س) یا امام سجاد(ع) یا از دیدن وضع اسرا، خیلی چیزها را فهمیدند، ولی کی جرئت می‌کرد، کی توانائی این را داشت که در مقابل آن دستگاه ظلم و استکبار و استبداد و اختناق، آنچه را که فهمیده است، بروز دهد؟ مثل یک عقده‌ای در گلوی مومنین باقی بود. این عقده روز اربعین اولین نشتر را خورد؛ اولین جوشش در روز اربعین در کربلا اتفاق افتاد.
 مرحوم سید بن طاووس- و بزرگان- نوشته‌اند که وقتی کاروان اسرا، یعنی جناب زینب (س) و بقیه در اربعین وارد کربلا شدند، در آنجا فقط جابر بن عبد ا... انصاری و عطیه‌ی عوفی نبودند، «رجال من بنی‌هاشم»؛ عده‌ای از بنی هاشم، عده‌ای از یاران بر گرد تربت سیدالشهدا جمع شده بودند و به استقبال زینب‌کبری آمدند.
 شاید این سیاست ولائی هم که زینب‌کبری اصرار کرد که برویم به کربلا- در مراجعت از شام- به خاطر همین بود که این اجتماع کوچک اما پرمعنا، در آنجا حاصل شود... آنچه در کلمات بزرگان و قدما هست، این است که وقتی زینب کبری و مجموعه‌ی اهل بیت وارد کربلا شدند، عطیه‌ی عوفی و جناب جابر بن عبد ا... و رجالی از بنی‌هاشم در آنجا حضور داشتند.
 این نشانه و نمونه‌ای از تحقق آن هدفی است که با شهادتها باید تحقق پیدا می‌کرد؛ یعنی گسترش این فکر و جرئت دادن به مردم... در اربعین افشاگری هم هست، عمل هم هست، تحقق هدفهای آن افشاگری هم در اربعین وجود دارد.   87/11/28