بدون تردید پوشش ظاهری افراد بیش از سایر عوامل در شکل‌گیری اولین برداشت‌ها از شخصیت ما در مخیله افرادی که با آنها رو‌به‌رو می‌شویم، تأثیر دارد اما یادمان باشد که حضور ما در دانشگاه به یکی دو روز خلاصه نمی‌شود. بسیاری از ما دانشجویانی که در ابتدای راه هستیم قرار است در حداقل‌ترین شرایط مدت دو سال را در این فضای دانشجویی زندگی کنیم و بدون شک دانشجویان، اساتید و افرادی که در این محیط با ما تعامل دارند، قرار نیست تنها به یک برداشت اولیه از ما اکتفا کنند.  هر دانشگاهی در هر نقطه از جهان، برای فراهم کردن آرامش روحی و روانی دانشجویانش قوانینی در حوزه پوشش دانشجویان، اساتید، کارکنان و... را وضع می کند.

دانشجویان به دانشگاه می‌آیند تا نه تنها فکر خود را بهبود بخشیده، دانش کسب کنند و مهارت‌هایی که در زندگی به انسان‌کمک خواهد نمود، بیاموزند بلکه شخصیت آنها در این کارخانه انسان سازی شکل خواهد گرفت.

دانشگاه همواره دارای دوکارکرد مهم «تربیتی» و «تعلیمی» است که مصداق «و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه» وظیفه تربیتی آن بر جزء تعلیمی آن تقدم دارد.

پوشش ظاهر و آراستگی زنان و مردان فاکتورهای مهمی هستند که مقام، مرتبه و شأن عقاید و اصول آنان را منعکس می‌کند. لذا در تمامی محیط های دانشگاهی، چگونگی وضعیت ظاهری برخاسته از شأن محیط علم و فرهنگ خاص محیط آموزشی است و همگان درمورد پرهیز از پوشش نامناسب اجماع نظر دارند.

تحولاتی که