۱-اگر کسی در مرضی که به آن مرض می میرد مقداری از مالش را به کسی ببخشد و وصیت کند که بعد از مردن او هم مقداری به کسی دیگر بدهند(به نظر مرحوم امام و جمعی از مراجع) بخشش از اصل مال است و نیاز به اجازه ورثه ندارد، ولی وصیت اگر کمتر از ثلث مالش باشد اجازه ورثه نمی‌خواهد ولی اگر زیادتر از ثلث (یعنی یک سوم) مالش باشد  احتیاج به اجازه ورثه دارد.

.

.

.

۲-اگر وصیت کند که ثلث مال او را نفروشند(مثلأ مغازه ای یا زمینی را به عنوان ثلث قرار می دهد) بعد وصیت میکند که درآمد آن را به مصرفی برسانند، باید مطابق وصیت عمل نمایند.

یکی از دستورات اسلام وصیت کردن است، وصیت گاهی مستحب است و گاهی واجب و هر کدام احکامی دارد.

وصیت یعنی انسان سفارش کند بعد از مرگش برا او کارهایی انجام دهند مثلا بگویید بعد از فوت من چیزی از مال من ملک کسی باشد، یا برای اولاد صغیر خود و کسانی که اختیار آنان با اوست ، قیّم و سرپرست معین کند و کسی را که به او وصیت می کنند که کارها را انجام دهد وصی می گویند.

.

.

.

۱- در وصیت، نوشتن لازم نیست، زبانی هم کافی است ولی برای محکم کاری خوب است هم محضری کنند و هم شاهد بگیرند و هم با مشورت علما باشد که مسائل شرعی مراعات شود.

.

.

.

۲- اگر نوشته ای به امضا یا مهر میت ببینند، چنانچه مقصود او را بفهماند یعنی مفهوم و معلوم باشد که برای وصیت کردن نوشته، باید مطابق آن عمل کنند.

حتی بعضی فقها فرمودند: اگر چیزهایی را نوشته که بعداَ مطابق آن وصیت کند احتیاط واجب آن است که به آن عمل نمایند.

هجوم به خانه فاطمه علیه السلام

نمی دانم ماجرای حملهٔ اهل سقیفه به خانهٔ حضرت زهرا علیه‌ السلام چگونه بگویم؟! با یادآوری آن روزهای هولناک دلم می لرزد.اما بگذارید از حساس ترین صحنه های آن روز بگویم که عمر همراه خالد و قنفذ و عده ای از یارانش پشت در خانه آمدند و در را به شدت کوبیدند.

من خدمتکار این خانه بودم و باید خود را سپر بلا می کردم.این بود که پیش از همه خود را پشت در رساندم و گفتم: کیستی؟ پاسخ داد:

به علی بگو:«سخنان باطل خود را رها کن و برای طمع در خلافت با نفس خود لجاجت مکن! امر خلافت برای تو نیست، بلکه برای آن شخص است که مسلمانان انتخاب کرده اند و بر اواتفاق نظر دارند»!!

من که از گستاخی و