آیا چشم زخم، در اسلام، واقیت دارد؟ و آیا آیه ی(( وإن یکاد)) واقعأ دردفع چشم زخم،مؤثر است؟

چشم زخم،اگرهم حقیقت باشد،به این معنای رایج امروز در میان ما- بالاخص در میان نسوان که فکر می کنند همه ی مردم، چشمشان شور است- قطعاً نیست.همان کفار جاهلیت هم به چنین چیزی قائل نبوند، بلکه معتقد بودند که یک نفر وجود دارد و احیاناً در یک شهر، ممکن است یک نفر یا دو نفر وجود داشته باشند که چنین خاصیتی در نگاه و نظر آن ها با شد. پس قطعاً به این شکل که همه ی مردم دارای چشم شور هستند و همه ی مردم به اصطلاح، نظر می کنند،نیست.

دوم: اگر بعضی مردم ،دارای چنین خصلت و خاصیتی باشند، آیا آیه((وإن یکاد)) خاصیت جلوگیری از چشم زخم دارد؟ ما تا حالا به مدرکی(حدیثی،جمله ای) بر خورد نکرده ایم که دلالت کند و بگوید:از این آیه،برای چشم زخم استفاده کنید. این که چشم زخم،حقیقت است یا نه، یک مسأله است(فرضاً حقیقت است ولو در بعضی از افراد) و این که این آیه برای دفع چشم زخم باشد مسأله دیگری است. چیزی که از طرف پیغمبر(صلی الله علیه و آله) یا ائمه(علیهم السلام) به ما نرسیده باشد، از پیش خود نباید بتراشیم. نظر به این که روح مردم برای چنین چیزی آمادگی دارد[آن را پیش خود ساخته اند].(مجموعه آثار،ج27،ص643 )     

قرآن در باب روزه می فرماید:

ای مردم با ایمان،برای شما روزه فرض شده است هم چنان که برای پیشینیان شما فرض شده بود، چرا؟ قرآن فلسفه را هم ذکر می کند:لعلکم تتقون ،برای اینکه در شما روح تقوا و ملکه تقوا پیدا شود.

ملکه تقوا یعنی چه؟ یعنی تسلط بر نفس؛ پس اگر ما ماه رمضانی را گذراندیم ، شب احیایی را گذراندیم؛ روزهای متوالی را گذراندیم و بعد از ماه رمضان در دل خودمان احساس کردیم بر شهوات خودمان بیش از پیش از ماه رمضان مسلط هستیم، بر عصبانیت خودمان از سابق بیشتر مسلط هستیم، بر زبان خودمان بیشتر مسلط هستیم ، بر اعضا و جوارح خودمان بیشتر مسلط هستیم و بالاخره بر نفس خودمان بیشتر مسلط هستیم و می توانیم جلو نفس اماره را بگیریم ،این علامت قبولی روزه ماست.

اما اگر ماه رمضانی گذشت و تمام شد و حظ ما از ماه رمضان آن طور که پیغمبر اکرم(ص)فرمود که بعضی ازمردم حظ شان ازروزه فقط گرسنگی وتشنگی است -فقط این بوده که یک ماه یک گرسنگی وتشنگی هایی کشیدیم ،یک بدحالی پیداکردیم ودرنتیجه این بدحالی قدرت مابرای کارکردن کمتر شده وبعد آمدیم روزه رامتهم کردیم که روزه هم شد کار دردنیا؟!(آن محصل ودانشجوست گفت من درتمام این ماه رمضان قدرت درس خواندنم کم شد وآن که اهل کار دیگری است گفت قدرت فلان کارمن کم شد،پس روزه چیز بدی است)،این علامت قبول نشدن روزه ماست.

درصورتی که اگر انسان درماه رمضان روزه گیر واقعی باشد،اگر واقعا به خودش گرسنگی بدهد وهمان طور که گفته شده است سه وعده غذا راتبدیل به دو وعده کند،یعنی قبلا یک صبحانه ویک ناهار ویک شام می خورد ،حالا دیگر ناهار نداشته باشد،افطارش فقط به اندازه یک صبحانه مختصر باشد،بعد هم سحر خیلی زیاد برمعده تحمیل کند بلکه یک غذای متعارف بخورد ،بعد احساس می کند که هم نیروی بدنی اش برکار افزایش پیدا کرده است وهم نیروی روحی اش برای کار خیر وبرای تسلط برنفس.این حداقل عبادت است .

ما دردو آیه ازآیات قرآن این چنین می خوانیم،یعنی دردوجا این آیه تکرار شده است:ای اهل ایمان!ازنماز واز صبر-که به روزه تفسیر شده است-کمک بگیرید.این تعبیر خیلی عجیب است!به ما می گویند ازنماز استمداد کن،ازروزه استمداد کن ،یعنی تونمی دانی که این نماز چه منبع نیرویی است!این روزه چه منبع نیرویی است!اگر به شما گفتند نماز بخوانید،شما رابه یک منبع نیرو هدایت کرده واگر گفته اند روزه بگیرید شما را به یک منبع نیرو هدایت کرده اند.

                                                                  استاد شهید آیت الله مطهری

-----------------------------------------------------------

مجموعه آثار استاد شهید مطهری،ج23&ص475

در کلام شهید مطهری

امام علی(ع) در دوران خلافتش سه دسته را از خود طرد کرد و با آنان به  پیکار برخاست:اصحاب جمل که خود آنان را ناکثین نامید و اصحاب صفّین که آنها را قاسطین خواند و اصحاب نهروان یعنی خوارج که خود آنها رامارقین می خواند.

       پس چون به امرخلافت قیام کردم، طایفه‌ای نقض بیعت کردند،

      جمعیتی از دین بیرون رفتند، جمعیتی از اول سرکشی و طغیان کردند.

                                                                                       نهج‌البلاغه،خطبه شقشقیه

ناکثیین از لحاظ روحیه، پول پرستان بودند؛ صاحبان مطامع و طرفدار تبعیض. سخنان او در باره عدل و مساوات بیشتر متوجه این جمعیت است.

اما روحیه قاسطین روح سیاست و تقلب و نفاق بود.آنها می‌کوشیدند تا زمام حکومت را در دست گیرند و بنیان حکومت و زمامداری علی را در هم فرو ریزند.عده‌ای پیشنهاد کردند با آنها کنار آید و تا حدودی مطامعشان را تأمین کند. او نمی پذیرفت، زیرا که او اهل این حرفها نبود.

او آمده بود که با ظلم مبارزه کند نه آنکه ظلم را امضا کند. و از طرفی معاویه و تیپ او با اساس حکومت علی مخالف بودند. آنها می خواستند که خود مسند خلافت اسلامی را اشغال کنند، و در حقیقت جنگ علی با آنها جنگ با نفاق و دورویی بود.

دسته سوم که مارقین هستند روحشان روح عصبیتهای ناروا و خشکه مقدسی ها و جهالتهای خطر ناک بود. علی (ع) نسبت به همه اینها دافعه‌ای نیرومند و حالتی آشتی ناپذیر داشت.

یکی از مظاهر جامعیت و انسان کامل بودن حضرت علی(ع) این است که در مقام اثبات و عمل ، با فرقه های گوناگون و انحرافات مختلف روبرو شده است و با همه مبارزه کرده است. گاهی او را در صحنه مبارزه با پول پرست‌ها و دنیاپرستان متجّمل می‌بینیم، گاهی هم در صحنه مبارزه با سیاست پیشه های ده‌ رو و صد رو، گاهی با مقدس نماهای جاهل و منحرف.

می‌دانم خون حسین(ع) و اصحابش کهکشانی است که بر آسمان دنیا؛ راه قبله را می‌نمایاند. به نظر شما هدف اصلی ازعزاداری و سوگواری در ایام ماه محرم چیست؟

عاشورا روز تجدید حیات ماست. در این روز، می‌خواهیم در کوثر حسینی شستشو کنیم، تجدید حیات کنیم، روح خودمان را شستشو بدهیم، خودمان را زنده کنیم، از نو مبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم و روح اسلام را از نو به خودمان تزریق کنیم. ما نمی‌خواهیم حس امر به معروف و نهی از منکر، احساس شهادت،احساس جهاد، احساس فداکاری در راه حق، در ما فراموش شود؛ نمی‌خواهیم روح فداکاری در راه حق در ما بمیرد. این فلسفه عاشورا است، نه گناه کردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن! گناه کنیم، بعد در مجلسی شرکت کنیم و بگوییم خوب دیگر گناهانمان بخشیده شد. گناه آن وقت بخشیده می‌شود که روح ما پیوندی با روح حسین بن علی بخورد.۱

--------------------------------------------------------

۱- حماسه حسینی،صص۱۸۷-۱۸۸

۲- - ۱۱۰ سوال از استاد مطهری(تدوین مجید باقری)، سوال ۶۰،ص۱۲۵

معرفی کتاب۱۱۰ سوال از استاد مطهری

در این کتاب سعی شده است با ترکیب سخنان و مقالات علمی معلم شهید آیت الله مرتضی مطهری در موضوعات خاص یک کتاب با روش سوال و پاسخ عرضه شود.
این کتاب توسط مجید باقری گردآوری شده و در بخش اول این کتاب و پیش از مقدمه سخنان مقام معظم رهبری در خصوص استاد مطهری چاپ شده است.

در این کتاب سوالاتی چون چگونگی نقش بستن یک پرسش در ذهن انسان، انسان پرسشگر آفریده شده، پس چرا دین اسلام از